Bij duurzaam bodembeheer helpt het als telers er niet alleen voor staan. Onderzoeker Guido Bakema wijst op remmende factoren in de sociale omgeving van de boer. Bodemschade tegengaan betekent volgens hem meer samenwerken.
Het probleem van bodemverdichting is de afgelopen 35 jaar alleen maar groter geworden’, zegt onderzoeker Guido Bakema van Wageningen University & Research (WUR). ‘We kunnen ons richten op technische oplossingen, maar op een of andere manier landen die niet in de markt.’
De boer moet bijvoorbeeld, soms onder ongunstige rooiomstandigheden, de bieten de grond uit hebben. De loonwerker komt met zijn grootste machine, want er is niet genoeg personeel voor kleiner materieel. De fabriek kan niet langer wachten op de grondstof, want de planning is in beton gegoten. ‘De paradox is dan dat de boer wel wil, maar niet anders kan. Bodemverdichting is een probleem met veel oorzaken en er is geen enkelvoudige oplossing.’
Technische oplossingen, rupsen of bredere banden zijn bedacht om schade te beperken, maar in de praktijk maken ze juist oogsten onder slechte omstandigheden mogelijk en dat verergert de situatie. Bakema noemt het een sluimerend probleem. In een natte herfst als die van 2023 wordt duidelijk waar de schoen wringt. ‘Brede banden en rupsen geven draagkracht, maar de diepere bodemverdichting neemt er alleen maar door toe. De resultaten daarvan vallen pas op in een nat najaar of droge zomer.’
Bron: Nieuwe oogst/ JORG TÖNJES